Aktywność i cisza w pedagogice Marii Montessori

Lekcja ciszy jest niewątpliwie najpiękniejszym wynalazkiem dr Montessori

i całą wartość jej systemu, owocne wyniki

jej dydaktycznych poczynań można przypisać tej lekcji

Helena Łubieńska de Lenval

(...) Potrzeba dyskusji na temat znaczenia ciszy w rozwoju i wychowaniu człowieka jest wyjątkowo aktualna. Człowiek zanurzony we współczesności nierzadko dryfuje pomiędzy logo-, -ikono- i galenosferą… Co jest ważne? Jakie powinny być proporcje tego zanurzenia? Co sprzyja, a co przeszkadza w naszym życiu, abyśmy sensownie z jednej strony aktywnie żyli, z drugiej mieli szansę wyciszenia się i poprzez kontemplację wniknię-cia w samego siebie?

Pedagogika, a w szczególności pedagogika Marii Montessori, próbuje odpowiedzieć na te pytania (...).

dr Małgorzata Miksza

Fragment recenzji

Współczesny człowiekłowiek żyje w ciągłym ruchu i hałasie. Zatem należy się zastanowić, czy cisza, która stanowi przedmiot monografii zatytułowanej „Aktywność i cisza w pedagogice Marii Montessori” pod redakcją Małgorzaty Mikszy może zainteresować Czytelnika zanurzonego w świecie pełnym natarczywych dźwięków, które równocześnie sam wytwarza. Po co mu cisza? I jak rozumieć ciszę? Jak ją odkrywać? Jak wychowywać
do ciszy i przez ciszę? Na te pytania i inne związane z kategorią ciszy rozumianą jako „vita activa – vita completativa” z sukcesem odpowiadają Autorzy tejże publikacji. Jej dodanym walorem jest to, że koncentruje się na ciszy odkrywanej w myśli pedagogicznej Marii Montessori i jej interpretacji. Jest zebraniem w jedną całość założeń teoretycznych i praktycznych. Zatem każdy zainteresowany znajdzie w niej coś dla siebie: praktycy – uzasadnienie swoich działań, teoretycy – praktycznych rozwiązań. Cisza nie jest nudna i nie jest środkiem dyscyplinującym. Cisza jest równocześnie momentem kontemplacji i aktywnym działaniem.

dr hab. Barbara Surma, prof. AIK